Między produkcjami wykonuje codzienne pokazy w Fort Bravo dla tysięcy turystów, którzy co roku odwiedzają plan filmowy. W jednym z przedstawień Fernández wciela się w postać złodzieja bankowego, który ucieka z pewną ilością złota. Goście spotykają go w saloonie, gdzie walczy na pięści i (udawane) pistolety z aktorami grającymi jego wspólników. Miasto oferuje również pokazy tańca kankana i wycieczki wozem konnym.
Po lewej: Tancerze Cancan występują w saloonie w Oasys MiniHollywood w Tabernas, Hiszpania.
Po prawej: Kobieta na koniu trenuje młodego konia andaluzyjskiego na ulicach Oasys MiniHollywood, planu filmowego westernu w południowej Hiszpanii.
Kaskader Ricardo Cruz Fernández stoi na balkonie budynku w Fort Bravo, jednym z trzech planów filmowych westernu w Tabernas w Hiszpanii.
„Wolę grać złego faceta, ponieważ daje mi to szerszy zakres możliwości” – mówi Fernández. „Dobry facet musi tylko utrzymać porządek”.
Jego romans z Dzikim Zachodem rozpoczął się, gdy jako dziecko obejrzał tzw. „Trylogię Dolarów” włoskiego reżysera Sergio Leone. Trylogia Dolarów”. Filmy: „Garść dolarów”, „Za kilka dolarów więcej”, „Dobry, zły i brzydki” były kręcone w latach 60. w regionie Almerii. W rolach głównych wystąpił młody, jeszcze nieznany Clint Eastwood jako noszący poncho kowboj bez imienia.
„Filmy Leone nie potrzebowały wielu dialogów ani zawiłych fabuł” – mówi Fernández. „Gesty aktorów, muzyka i drobne szczegóły wystarczą, by przyprawić cię o gęsią skórkę”. Innowacyjny styl fotografowania Leone i porywające ścieżki dźwiękowe w Trylogii utorowały drogę dla tak zwanego „spaghetti westernu”, popularnego gatunku filmowego w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Większość reżyserów to Włosi, a producenci i aktorzy to mieszanka Włochów, Hiszpanów i Amerykanów, mówiących na ekranie w swoich własnych językach.
Początkowo lekceważone przez amerykańskich krytyków, spaghetti westerny odniosły ogromny sukces dzięki odczarowanej wizji, jaką wnosiły do stylu filmowego, który już prawie zaniknął. Postacie z Dzikiego Zachodu, które przedstawiały, były dalekie od heroicznych białych zdobywców z wcześniejszych epopei. Ich bohaterowie nie byli obrońcami bezbronnych, lecz amoralnymi łowcami nagród, kierującymi się osobistym zyskiem, chciwością i zemstą. Rządziły czyny i przemoc; dobro rzadko triumfowało.
Plakaty „poszukiwanych” w stylu starego Zachodu wiszą w więzieniu na planie filmowym Oasys MiniHollywood.