Filozofia

Naturalizm

Obecne użycie terminu naturalizm „wywodzi się z debat prowadzonych w Ameryce w pierwszej połowie ubiegłego wieku. Do samozwańczych 'naturalistów’ z tego okresu należeli John Dewey, Ernest Nagel, Sidney Hook i Roy Wood Sellars.”

Obecnie naturalizm metafizyczny jest szerzej przyjmowany niż w poprzednich wiekach, zwłaszcza, choć nie wyłącznie, w naukach przyrodniczych i angloamerykańskich, analitycznych środowiskach filozoficznych. Choć zdecydowana większość populacji świata pozostaje mocno przywiązana do światopoglądu nienaturalistycznego, do prominentnych współczesnych obrońców naturalizmu i/lub naturalistycznych tez i doktryn należą dziś m.in. J. J. C. Smart, David Malet Armstrong, David Papineau, Paul Kurtz, Brian Leiter, Daniel Dennett, Michael Devitt, Fred Dretske, Paul i Patricia Churchland, Mario Bunge, Jonathan Schaffer, Hilary Kornblith, Quentin Smith, Paul Draper i Michael Martin, wśród wielu innych filozofów akademickich.

Według Davida Papineau współczesny naturalizm jest konsekwencją nagromadzenia w XX wieku dowodów naukowych na rzecz „przyczynowego zamknięcia fizyki”, czyli doktryny mówiącej, że wszystkie efekty fizyczne mogą być wyjaśnione przez przyczyny fizyczne.

Etymologia

Termin „naturalizm metodologiczny” jest jednak znacznie nowszy. Według Ronalda Numbersa, został on ukuty w 1983 roku przez Paula de Vriesa, filozofa z Wheaton College. De Vries odróżnił to, co nazwał „naturalizmem metodologicznym”, czyli metodę dyscyplinarną, która nie mówi nic o istnieniu Boga, od „naturalizmu metafizycznego”, który „zaprzecza istnieniu transcendentnego Boga”. Termin „naturalizm metodologiczny” został użyty w 1937 roku przez Edgara S. Brightmana w artykule w The Philosophical Review jako przeciwieństwo „naturalizmu” w ogóle, ale tam idea nie była tak naprawdę rozwinięta do jej nowszych rozróżnień.

Opis

Według Stevena Schafersmana naturalizm jest filozofią, która utrzymuje, że;

Natura obejmuje wszystko, co istnieje w całej przestrzeni i czasie;

Natura (wszechświat lub kosmos) składa się tylko z naturalnych elementów, czyli ze spatio-temporalnej fizycznej substancji-masy-energii. Substancja niefizyczna lub quasi-fizyczna, taka jak informacja, idee, wartości, logika, matematyka, intelekt i inne wyłaniające się zjawiska, albo nadzorują to, co fizyczne, albo mogą być zredukowane do fizycznego rachunku;

Natura działa według praw fizyki i w zasadzie może być wyjaśniona i zrozumiana przez naukę i filozofię;

Nadprzyrodzone nie istnieje, tzn. tylko natura jest prawdziwa. Naturalizm jest więc filozofią metafizyczną, której przeciwstawia się przede wszystkim biblijny kreacjonizm”.

Albo, jak zwięźle ujął to Carl Sagan: „Kosmos to wszystko, co jest, co kiedykolwiek było i co kiedykolwiek będzie”.

Ponadto Arthur C. Danto stwierdza, że naturalizm, w najnowszym użyciu, jest gatunkiem filozoficznego monizmu, zgodnie z którym cokolwiek istnieje lub się dzieje, jest naturalne w sensie podatności na wyjaśnienie za pomocą metod, które, choć paradygmatycznie zilustrowane w naukach przyrodniczych, są ciągłe od dziedziny do dziedziny obiektów i zdarzeń. Stąd naturalizm definiuje się polemicznie jako odrzucenie poglądu, że istnieją lub mogłyby istnieć jakiekolwiek byty, które z zasady leżą poza zakresem naukowego wyjaśnienia. Arthur Newell Strhler stwierdza: „Naturalistyczny pogląd jest taki, że konkretny wszechświat, który obserwujemy, powstał i działał przez cały czas i we wszystkich swoich częściach bez impulsu lub przewodnictwa jakiejkolwiek nadprzyrodzonej agencji”.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *